Het verhaal van Shannen
Geboren met Coarctatio aortae
Onze eerste zwangerschap was niet bepaald goed gegaan. Zo kwam onze eerste met 33 weken op de wereld.
Toen wij zwanger waren van de tweede was deze zwangerschap daarom ook extra spannend. De eerste weken verliepen prima en we waren inmiddels die 33 weken voorbij. Extra echo’s kregen we steeds om alles goed te monitoren. Week 36 van de zwangerschap gaan wij weer naar een echo. Wat kan ons nu gebeuren? Ik lag op dat bed toen de zuster zei dat ze iets zag wat niet goed was. De ene helft van het hart bleek kleiner dan het ander. Het leek even of de wereld onder mij vandaan werd geveegd. Drie dagen later zaten we in Groningen.
Naar vele onderzoeken en controles was het afwachten tot ze geboren werd. Daar zit je dan in Groningen met je gezin. Waar alles voor ons top geregeld werd.
Dinsdag 4 september. Eindelijk werd ik ingeleid. Ik was inmiddels bijna 40 weken. Om half 8 was het zover en er stond een heel team klaar. Om 10.09 was ze daar . Ze had een redelijk goede start. Er werden gelijk onderzoeken gedaan. Daarna wa er een gesprek met de cardioloog. Op dat moment wordt je geleefd. De linker hart helft was inderdaad kleiner, maar het valt binnen de norm. Wel zijn er twee vernauwingen in de aorta waar ze wel aan geopereerd moet worden. De operatie staat gepland als ze precies één week oud is. De chirurg is erg overtuigd van zichzelf en wil beide vernauwing in één operatie doen. Extended end-to-end-anastomose. Gelukkig hoefde haar bortskas niet open gemaakt te worden, en deden ze de operatie vanaf de zij.
De dag van de operatie
Ze is als eerste aan de beurt. Mijn man brengt haar richting de OK omdat ik dit gewoon niet aan kan. Naar ongeveer zes uur krijgen we telefoon. De operatie is geslaagd! Wat een zenuwslopende dag was dit. We mogen op de ic komen waar ze aan allerlei apparatuur ligt. Nu wachten hoe ze zich hersteld. Naar een paar dagen kregen we telefoon dat ze de ic mag verlaten en wordt overgeplaatst naar een verpleegafdeling. Wat een geluk. Weer een paar dagen later mag ze verhuizen naar Enschede. Dus wij mogen ook weer naar huis. Eindelijk word je niet meer geleefd. Naar één week mocht ze naar huis. In het begin leef je in angst. Bang dat het niet goed gaat. Maar ze is een enorme vechter. Nu zijn er jaarlijkse controles. Heeft ze medicatie voor de hoge bloeddruk. Maar ze is er nog. Het had zo anders kunnen zijn. Shannen is bijna 9 jaar en zit op voetbal. Is sportief en zit inmiddels in groep 6. Groningen zijn we eeuwig dankbaar. Wat een toppers werken daar.
Help je mee?
De impact van een hartafwijking bij kinderen is enorm.
Help jij mee om de overlevingskans van hartekinderen te vergroten en hun kwaliteit van leven te verbeteren? Word donateur van Stichting Hartekind. Met jouw hulp kunnen 25.000 hartekinderen in Nederland in de toekomst onbezorgd kind zijn.